Renklerin ustasi olarak anilan büyük bir ressamin öğrencisi eğitimini tamamlamış. Büyük usta ogrencisini uğurlarken, yaptiği resmi şehrin en kalabalik meydanina koymasını ve yanına da kırmızı bir kalem birakmasını, halktan beğenmedikleri yerlere carpi koymalarını rica eden bir yazi iliştirmesini istemiş.
Öğrenci birkaç gün sonra resme bakmaya gittiğinde resmin carpilar içinde olduğunu görmuş. Üzüntüyle ustasına gitmiş. Usta ressam üzülmemesini ve yeniden resme devam etmesini onermiş. Öğrenci resmi yeniden yapmiş. Usta yine resmi şehrin en kalabalik meydanina birakmasini istemiş fakat bu kez yanina bir palet dolusu çesitli renklerde boya ile birkaç fırca koymasini ve yanina da insanlardan beğenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden bir yazi ile bırakmasını önermiş. Öğrenci denileni yapmiş..
Birkaç gün sonra bakmış ki resmine hic dokunulmamıs. Sevinçle ustasına koşmuş. Usta ressam şöyle demiş: "İlkinde insanlara fIrsat verildiğinde ne kadar acımasız bir eleştiri sağanaği ile karşılasılabileceğini gördün. Hayatinda resim yapmamiş insanlar dahi gelip senin resmini karaladı. İkincisinde onlardan yapıcı olmalarını istedin. Yapıcı olmak eğitim gerektirir. Hic kimse bilmediği bir konuyu düzeltmeye cesaret edemedi. Emeğinin karsılığını, ne yaptığından haberi olmayan insanlardan alamazsın. Sakın emeğini bilmeyenlere sunma ve asla emeğin değerini bilmeyenle tartisma!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder